شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۷
عطار
عطار( باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد )
131

شمارهٔ ۷

گه عشق توام چو شمع گرینده کند
گه چون صبحم با لب پُر خنده کند
چون صبح اگرم زنده کنی زنده شوم
گردن زدنم پیش رخت زنده کند