شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۲
عطار
عطار( باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد )
107

شمارهٔ ۶۲

در عشق چو شمع با خطر نتوان زیست
چون شمع شدی نیز به سر نتوان زیست
دل مُرده چو مرد بی خبر نتوان مُرد
در نزع چو شمع در سحر نتوان زیست