شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۵۰
عطار
عطار( باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد )
116

شمارهٔ ۵۰

شمعم که ز خود نهان فرو میگریم
میخندم و هر زمان فرو میگریم
بر گریهٔ من چو هیچ کس واقف نیست
خوش خوش به درون جان فرو میگریم