شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴
عطار
عطار( باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد )
120

شمارهٔ ۴

تا چند ز سودای تو در سوز و گداز
چون شمع آرم به روز شبهای دراز
تا کی ز تو بازمانم ای شمع طراز
مانندهٔ طفل تشنه از پستان باز