شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۹
عطار
عطار( باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد )
134

شمارهٔ ۱۹

آن دل که چو موم نرمم آمدبی تو
از بس که بسوخت شرمم آمد بی تو
تادیدهام از دور تُرا شمع توام
زان در دهن آب گرمم آمد بی تو