شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۰۶
عطار
عطار( باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد )
98

شمارهٔ ۱۰۶

دی میگفتم دستِ من و دامنِ او
چون خونِ من او بریخت در گردنِ او
پروانه به پای شمع از آن افتادست
تا شمع به اشکِ خود بشوید تنِ او