شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴۴
عطار
عطار( باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد )
119

شمارهٔ ۴۴

گر زلفِ بتم نیی تو ای شب بسر آی
تا کی ز درازی تو کوتاهتر آی
وی صبح اگر از دل کُهْ میندمی
یعنی که ز سنگ آخر از پرده برآی