شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۵
عطار
عطار( باب چهل و ششم: در معانیی كه تعلّق به صبح دارد )
138

شمارهٔ ۱۵

دوش از برِ من یار گریزان میرفت
ناکرده صبوح صبح خیزان میرفت
صبح از لبِ او خنده زنان میآمد
شب از چشمم ستاره ریزان میرفت