شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۹
عطار
عطار( باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد )
135

شمارهٔ ۳۹

گرچه گل تر درآمدن سر تیز است
چه سود که در وقت شدن خونریز است
تاروی نمود گل همی پشت بداد
دردا که وصال گل فراق آمیز است