شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۰
عطار
عطار( باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد )
132

شمارهٔ ۱۰

گل بی سر و پای خویشتن میانداخت
خود را به میان انجمن میانداخت
از رشک رخت به خاک ره میافتاد
پس خاک به دست با دهن میانداخت