شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۷
عطار
عطار( باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات )
124

شمارهٔ ۶۷

برخیز که ماه میزند خیمه ز شب
خورشید همی رود سراسیمه ز شب
شمع آر و شراب و نُقل و خندان بنشین
کاندر شکند تمام یک نیمه ز شب