شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۵۷
عطار
عطار( باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات )
145

شمارهٔ ۵۷

صبح از پس کوه روی بنمود ای دوست
خوش باش و بدان که بودنی بود ای دوست
هر سیم که داری به زیان آر که عمر
چون درگذرد نداردت سود ای دوست