شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۱
عطار
عطار( باب چهل و سوم: در صفت دردمندی عاشق )
128

شمارهٔ ۲۱

دردی که مرا در دل بی درمان است
یک ذرّه ز دل کم نشود تا جان است
گر دردِ دلِ خلقِ جهان جمع کنند
دردِ دلِ من یک شبه صد چندان است