شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۷
عطار
عطار( باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق )
135

شمارهٔ ۲۷

تا از غم تب دلش به صد درد افتاد
شد زرد رخ و بر رخ او گرد افتاد
گفتم که چه بود کافتابت شد زرد
گفتا مگر آفتاب بر زرد افتاد