شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۱
عطار
عطار( باب سی و ششم: در صفت چشم و ابروی معشوق )
148

شمارهٔ ۱۱

زلفِ تو به هم در اوفتاده عجب است
گه سرکش و گاه سر نهاده عجب است
جانا! مژهٔ من است در آب مدام
تیرِ مژهٔ تو آب داده عجب است!