شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۷۱
عطار
عطار( باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق )
112

شمارهٔ ۷۱

چون مشکِ خط تو سایه ور میافتد
خورشید به زیرِ سایه درمیافتد
زیبندهترست موی و بالا باری
کان موی به بالای تو برمیافتد