شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۹
عطار
عطار( باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق )
116

شمارهٔ ۶۹

تا زلفِ زره ورت به هم تافته شد
گوئی که هزار نافه بشکافته شد
زنجیرِ سرِ طرهٔ مشکین رنگت
از تابشِ خورشید رخت تافته شد