شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۵۷
عطار
عطار( باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق )
116

شمارهٔ ۵۷

ای خاصیتِ لعل تو جان پروردن
تا کی ز سر زلف تو غارت کردن
چون من دو هزار عاشق بی سر و بن
هر دم سر زلفت فکند در گردن