شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۵۱
عطار
عطار( باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق )
115

شمارهٔ ۵۱

زان خط که به گردِ شکر آوردی تو
خوندلم و قفای خود خوردی تو
گفتم که مکن به دلبری زلفت کژ
دیدی که بتافتی و کژ کردی تو