شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴۴
عطار
عطار( باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق )
128

شمارهٔ ۴۴

دل در خم آن زلف چو زنجیر بماند
سر بر خط تو دو پای در قیر بماند
مشکِ سرِ زلفِ تو دلِ ما بربود
ما را، جگرِ سوخته، توفیر بماند