شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۹
عطار
عطار( باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق )
113

شمارهٔ ۶۹

دیرست که در کوی تو دارم گذری
گر وقت آمد به سوی من کُن نظری
ور در خورِ کشتنم مکش دردِ سری
در پای خودم کُش نه به دستِ دگری