شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۵
عطار
عطار( باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن )
140

شمارهٔ ۳۵

ای دل بندی بس استوارت افتاد
ناخورده می عشق، خمارت افتاد
اندیشه نمیکنی و درکار شدی
باری بنگر که با که کارت افتاد!