شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴۷
عطار
عطار( باب بیست و ششم: در صفت گریستن )
123

شمارهٔ ۴۷

چون با غم تو دل مرا تاب نماند
در دیدهٔ خون فشان من خواب نماند
ای ساقی دُردِ دَرد برجانم ریز
تا خون گریم که در جگر آب نماند