شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶
عطار
عطار( باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست )
136

شمارهٔ ۶

تا کی به نظارهٔ جهان خواهی زیست
فارغ ز طلسم جسم و جان خواهی زیست
یک ذرّه به مرگِ خویشتن برگت نیست
پنداشتهای که جاودان خواهی زیست