شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴
عطار
عطار( باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست )
136

شمارهٔ ۴

از آتش دل چو دود بر خواهی خاست
وز راه زیان و سود برخواهی خاست
وین کلبه که ایمن اندر او بنشستی
ایمن منشین که زود برخواهی خاست