شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴۴
عطار
عطار( باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر )
125

شمارهٔ ۴۴

دردا که ز خواب بس دل غافل ما
تا موی سپید شد سیه شد دل ما
دردا و دریغا که به جز درد و دریغ
حاصل نامد ز عمر بیحاصل ما