شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲
عطار
عطار( باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر )
130

شمارهٔ ۲

گاه از سر طاعتی برون آیی تو
گه در کف معصیت زبون آیی تو
نومید مشو هرگز و امید مدار
تا آخر دم ز کار چون آیی تو