شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۵
عطار
عطار( باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترك دنیا كردن )
132

شمارهٔ ۵

دیدی تو که محنت زده و شاد بمرد
شاگرد به خاک رفت و استاد بمرد
آن دَم مُردی که زادهای از مادر
این مایه بدان که هر که او زاد بمرد