شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۲
عطار
عطار( باب بیست و یكم: در كار با حق گذاشتن و همه از او دیدن )
140

شمارهٔ ۳۲

ترسم که چو بیش ازین جهانت ندهند
از بهر زمین شدن زمانت ندهند
هرکار که میببایدت کرد بکن
یعنی دم واپسین امانت ندهند