شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۵
عطار
عطار( باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن )
136

شمارهٔ ۱۵

خود را به محال خود دچار آیی تو
چون خاک رهی چه باد پیمایی تو
کم کاستی تو باشد ای بی حاصل
هرچیز که از خویش درافزایی تو