شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲
عطار
عطار( باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در كار تمام بودن )
113

شمارهٔ ۲

هر چند که در ره دراز استادی
غبن است که از سر مجاز استادی
چون روح ترا نهایتی نیست پدید
آخر تو به یک پرده چه باز استادی