شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۹
عطار
عطار( باب هشدهم: در همّت بلند داشتن و در كار تمام بودن )
115

شمارهٔ ۱۹

مرغ دل من که بود چون شیدایی
افتاد ز عشق بر سرش سودایی
هر لحظه به صد هزار عالم بپرید
اما یک دم فرو نیامد جایی