شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۵
عطار
عطار( باب یازدهم: در آنكه سرّ غیب و روح نه توان گفت و نه توان )
157

شمارهٔ ۳۵

زلفت که از او نفع و ضرر در غیب است
هر مویش را هزار سر در غیب است
گر یک شکن از زلف توام کشف شود
چه سود که صد شکن دگر در غیب است