شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۷۳
عطار
عطار( باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه )
124

شمارهٔ ۷۳

چون مونسِ من ز عالم اندوه تو بود
شادی دلم به هر غم اندوه تو بود
درد دلِ اندوهگِنَم در همه عمر
گر بود مُفرِّحی، هم اندوه تو بود