شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۰۱
عطار
عطار( باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه )
101

شمارهٔ ۱۰۱

هم درد توام مایهٔ درمان بودست
هم شوق توام زندگی جان بودست
تعظیم تو در دلم فراوان بودست
اما سگِ نفسم نه بفرمان بودست