صعوه آمد دل ضعیف و تن نزار

گفت من حیران و فرتوت آمدم

همچو موسی بازو و زوریم نیست

من نه پر دارم نه پا نه هیچ نیز

پیش او این مرغ عاجز کی رسد

در جهان او را طلب کاران بسیست

در وصال او چو نتوانم رسید

گر نهم رویی به سوی درگهش

چون نیم من مرد او، این جایگاه

یوسفی گم کرده ام در چاهسار

گر بیابم یوسف خود را ز چاه

هدهدش گفت ای ز شنگی و خوشی

جمله سالوسی تو من این کی خرم

پای در ره نه، مزن دم، لب بدوز

گر تو یعقوبی به معنی فی المثل

می فروزد آتش غیرت مدام