رابعه گفتی که ای دانای راز

دوستان را آخرت ده بردوام

گر ز دنیا و آخرت مفلس شوم

بس بود این مفلسی از تو مرا

گر بسوی هر دو عالم بنگرم

هرکرا او هست، کل او را بود

هرچ بود و هست و خواهد بود نیز

هرچ را جویی جزو یابی نظیر