رابعه در راه کعبه هفت سال

چون به نزدیک حرم آمد به کام

قصد کعبه کرد روز حج گزار

بازگشت از راه و گفت ای ذوالجلال

چون بدیدم روز بازاری چنین

یا مرا در خانهٔ من ده قرار

تا نباشد عاشقی چون رابعه

تا تو می گردی درین بحر فضول

گه ز پیش کعبه بازت می دهند

گر ازین گرداب سر بیرون کنی

ور درین گرداب مانی مبتلا

بوی جمعیت نیابی یک نفس