یکی صورت درآمد ماه پیکر

رخی مانند ماه آسمان داشت

تپانچه بر رخ چون ماه میخورد

چنان میتافت رویش از برون دست

چو آوازش بچنبر جان برآورد

چو گردون چنبری گشت آشکاره

سه چیز مختلف او را تن آمد

دو روی و چار گوشش بود و سرنه

چو می بنواخت از مهر دلش دوست

اگرچه دید روی دوست بیرون

اگرچه پوست از آهو رسیدش

چو آن بی پا و سر برداشت آواز

چو آواز خوشش بیهوش میداشت

بهر پرده رهش پیوسته بودی

نگاری ماهروی از پرده برخاست