مگر پیری ز پیران رسیده

یکی پیری بزرگی با ادب بود

بسی در عین طاعت کرده کوشش

همیشه صاحب درد و الم بود

بخوانده علم صورت بود بسیار

طلب میکرد اینجا واصلی او

طلب میکرد اینجا پیش بینی

نشان دادن او را صاحب راز

چو نزدیک وی آمد زود آن پیر

برش بنشست و در وی مانده بد او

نظر میکرد او را دید خاموش

دمی بنشست با ما او به خلوت

سؤالی کرد آنگاه از حقیقت

سؤالی دارم و برگوی ما را

بگفت ای دوست برگوچه سؤالست

بگو تا من بگویم مر جوابت

بگفت ای پیر من جان جهانم

مرا بنمای حق گر رهبری تو

جوابش داد کین نیکو سؤالست

طلبکاری و هم از خود بیابی

خدا باتست اگر او را بجوئی

حجاب از پیش خود بردار ای پیر

خدا با تست و در جانت نهانست

خدا با تست چون تو بنگری تو

خدا با تست در دیدار بنگر

خدا با تست هرگز او ندیدی

خدا با تست این دم زود دریاب

خدا با تست بنموده جمالش

خدا با تست اندر دیده میبین

خدا با تست و در بینائی تست

خدا با تست در گفتار بنگر

خدا با تست اینجا رخ نموده

خدا با تست اگر دانی بیندیش

خدا با تست صورت محو گردان

خدا با تست جز او کس مبین تو

خدا با تست او را میشناسی

خدا با تست و اندر گفتگویست

خدا با تست ای پیر طریقت

خدا با تست میدانم که دانی

درون خود نظر کن یار خود را

درون جان تو دیدار بنمود

تو چندینی که در آفاق گشتی

درون جان نظر کن حق ببین تو

درون جان نظر کن روی دلدار

درون جان همه اسرار او بین

درون جان نظر کن تا بیابی

نبینی مرد را جز دیدن خویش

زبانت نیز خود گویا به او است

دو چشمت هست بینائی از او دان

چو بود تست او را می چه جوئی

نهان تست و در صورت هویداست

ترا گفتم اگر دانی تو ای دوست

تو خود بشناس و حق شو در حقیقت

تو خود بشناس تا او را بدانی

تو خود بشناس کاینجا یار باتست

تو خود بشناس اگر حق میشناسی

تو خود بشناس آنگاهی خدا بین

تو خود بشناس تا واقف شوی تو

تو خود بشناس تا واقف شوی هان

تو خود بشناس و خود دیدار او بین

تو خود بشناس کاین جاگه قبولی

تو خود بشناس چون حقی تو در حق

تو خود بشناس و همچون خود فنا باش

تو خود بشناس تا جانان شوی کل

تو خود بشناس و جز حق هیچ منگر

تو خود بشناس و اندر حق نظر کن

تو خود بشناس و آنگه پادشا شو

تو خود بشناس تا جانان شوی تو

خدا شو گر تو جانان دوست داری

تو جانانی و آگاهی نداری