چنان مستم کنون در روی ساقی

چنان مستم که پای از سر ندانم

چنان مستم که ساقی پیش بینم

چنان مستم درینجان فنا من

ز مستی در همه کون و مکانم

حقیقت شیخ ازین می باز خور تو

حقیقت شیخ ازین یک جرعه کن نوش

حقیقت شیخ از این جرعه خبردار

منم مست و شده ازدست اینجا

بده جامی دگر ساقی به از این

اگر من جام بشکستم تو جامی

اگر من جام بشکستم دراینجا

اگر من جام بشکستم حقیقت

درون جام میبینم ترا من

درون جام میبینم رخ تو

توی جانا اناالحق گوی ما را

توی جانا درون جان نهانی

ز مستی شیخ ما را دار معذور

ز مستی شیخ هستی یافتستم

ز مستی شیخ من عین عیانم

زمستی در صفاتم بیشکی ذات

همه ذرات من از مستی عشق

همه ذرات من از روی جانان

همه ذرات من اینجا عیانند

همه ذرات من درتست اعیان

از آن جرعه که ساقی داد بشکست

دمادم جام خواهم خورد اینجا

دمادم جام خواهم من از این خورد

دمادم جام خواهم خورد معنی

دمادم نوش خواهم کرد این جام

نظرکن هان و جام آخر به بینم

ز ساقی مر مرا جام است اینجا

چو کام دل ز ساقی یافتستم

بخواهد خواند آخر تا ابد من

نخواهم ماند اینجا گاه باقی

درین حیرت که منصور است سرمست

بدست یار دست خویش بیند

چنان درپاکی او مست آمد

چو من از روی جانان زار و مستم

بت من لاجرم بشکست و جان شد

بت ما لاجرم بشکست دلدار

چنان مستم که بت بشکسته بینم

منم شیخا حقیقت بت شکسته

درین معنی منم هشیار معنی

قلندر در جهان منصور آمد

چو رخت افکندهام این لحظه بر در

قلندر وار اینجا پاکبازم

میان پاکبازان در خرابات

میان پاکبازان رند و مستم

خرابات فنادان و درو رو

اگر خواهی شدن سوی خرابات

اگر خواهی شدن جان بر کف دست

بجانی جرعهٔ اینجا به جز تو

بصد جان جرعهٔ اینجا فروشند

در آن خمخانه کان منصور دیده است

اگر راهت دهند آنجا حقیقت

در آن خمخانه چون رفتی فنا شو

چو ساقی اندر آن خمخانه بینی

بجز از دست ساقی می مخور باز

ز دست ساقی ار جامی بنوشی

خموشی کن مرو بیرون ز خود تو

در آن خمخانه بنگر جمله عشاق

در آن خمخانه بنگر سالکان را

در آن خمخانه بنگر واصل ای یار

چو منصور است ساقی بسکه باشد

میی دارد در آن خمخانهٔ عشق

میی دارد که گر خوردی نمیری

میی دارد که جان بخش حیاتست

میی کان هر که خورد از خود برون شد

میی کان هر که خورد از دید معنی

میی کان هر که خورد از عین دیدار

میی کان هر که خورد از لاعیان شد

میی کان هر که خورد از گفت و گو رست

میی کان هر که خورد از خود فناشد

میی کان هر که خورد اینجای الحق

حقیقت هر که را این آرزویست

در اینجا گفتگو گر میکنی باز