نکردی هیچ جز تنها نمازی

که تا آمد بجمعه در جماعت

همی آن غُر نُبیدن کرد آغاز

که جانت در نماز از حق نترسید

سرت باید بریدن چون سر شمع

بدو چون اقتدای من روا بود

ز من هم بانگِ گاوی می شنید او

هر آنچ او می کند من می کنم نیز

سؤالش کرد ازان حالت بتفصیل

دهی مِلکست جائی دور دستم

بخاطر اندر آمد گاو دِه باز

که از پس بانگ گاوی می شنیدم