پسر گفتش بهر پندم که دادی

مرا صد مشکل از پند تو حل شد

سخنهای تو یکسر سودمندست

ولی زانم هوای کیمیا خاست

که چون دنیا و دین بر هم زند دست

که تادنیا و دینم یار نبوَد