برون شد لیث بوسنجه به بازار

یکی گفتش که ای ترک این قفا چیست

فلانست او چو خورشیدی همه نور

شنیده بود ترک آوازهٔ او

پشیمان گشت و چون صاحب گناهان

که پشتم از گناه خویش بشکست

جوابش داد آن پیر دلفگار

که گر این از تو بینم جز سقط نیست

ز خضرت بین همه چیزی ولیکن

نمی دانی که مردودی تو یانی

ولی دانی که تا جان برقرارست

تو این می دانی و آن می ندانی

خداوندی کبیرست و کریمست