در همه شهر خبر شد که تو معشوق منی

حد و اندازهٔ هرچیز پدیدار بود

از پی آنکه قضا عاشق تو کرد مرا

از غم تو غنیم وز همه عالم درویش

مکن ای دوست تکبر که برآرم روزی

این همه کبر مکن حسن تو را نیست نظیر

این دم از عالم عشق است به بازی مشمر

گر تو خواهی که چو عطار شوی در ره عشق