عکس ماهت رهنمای انجم است

راستی نه مردمی نه مردم است

تا بدیدم چون قمر در کژدم است

زانکه زلفت همچو عقرب کژدم است

لیک زلف تو درخت گندم است

از تو دور و با تو هم در طارم است

لیک او بر آسمان چارم است

عالم عشقش مثال قلزم است

نه نشان نعل و نه نقش سم است

زانکه جاویدان درو جان ها گم است

گر ز مشرق تا به مغرب جم جم است

مست گشتی می هنوز اندر خم است

زانکه ره باریکتر زابریشم است

کز تواضع خارپشتش قاقم است

وز عمل در بند چوبی هیزم است