گر یار چنین سرکش و عیار نبودی

گر عشق بتان خنجر هجران نکشیدی

از شادی من خلق جهان شاد شدندی

از بادهٔ من خلق جهان مست بدندی

گر یار گذر بر سر بازار نکردی

هر زاهد خشکی نفس از عشق زدندی

زلف تو اگر دعوت کفار نکردی

گر یار نمودی رخ خود را به همه خلق