به امید وصل جان را، خط جاودان فرستی

چه اگر ز زلف بویی به همه جهان فرستی

چو تو بوی زلف مشکین به میان جان فرستی

اگر از رخت فروغی به جهانیان فرستی

که تو سر عشق خود را به جهان نهان فرستی

به جواهری که از دل به سر زبان فرستی