جانا دلم ببردی و جانم بسوختی

اول به وصل خویش بسی وعده دادیم

چون شمع نیم کشته و آورده جان به لب

کس نیست کز خروش منش نیست آگهی

جانم بسوخت بر من مسکین دلت نسوخت

تا پادشا گشتی بر دیده و دلم

گفتم که از غمان تو آهی برآورم

گفتی که با تو سازم و پیدا شوم تو را

یکدم بساز با دل عطار و بیش ازین