ای پای دل ز عشق تو در گل بمانده

جانا عجب بمانده ام از خود که روز و شب

کاری است پر عجایب و پوشیده کار تو

دری نهفته ای تو به دریای عشق در

جان ها ز یک شراب الست تو تا به حشر

از یک شراب عشق تو بر لوح جان ما

مردان پاک رو ز درازی راه تو

سرگشتکان کوی تو را در عتاب تو

خاک سگان کوی تو عطار تا ابد